Celia Pym

Een kunstenares die ons inspireert door de zorgzame manier waarop ze haar omgeving benadert.

door Chiara Verschueren

Celia Pym is een textiel artieste uit Londen die met schaar, draad en naald verhalen naar boven haalt in oude kledingstukken. Dit doet ze door gaatjes in kleding te repareren met een techniek die darning heet. Een oude borduurtechniek waarbij gaatjes opgevuld worden door een soort weven met naald en draad.

Celia zelf ziet darning als een vorm van tederheid en een poëtische manier om zorg te dragen voor iets of iemand.

De trui van haar oom

Celia Pym’s interesse voor het repareren van kleding komt voort uit haar eigen leefwereld. Op een dag kreeg ze namelijk de lievelingstrui van haar overleden oom in handen, die er duidelijk afgeleefd uitzag. Ze merkte op dat er hier en daar verfspetters op de trui zaten, maar dit was makkelijk te verklaren: haar oom was, net als haar, kunstenaar.

De trui van Celia Pym’s oom, met haar reparaties.

Naast verfvlekjes, zaten er ook verschillende gaatjes in de trui. Die kwamen er doordat haar oom met zijn armen op tafel leunde tijdens het tekenen, waardoor dit deel van de trui sneller sleet. Een paar van deze gaatjes werden opgevuld door zijn zus, maar aangezien zij eerder stierf, werden de laatste gaatjes door niemand meer gerepareerd.

Celia vertelt dat de karakteristieke bewegingen van haar oom zo zichtbaar waren in de trui, dat ze zijn aanwezigheid nog steeds kon voelen. Dit, samen met de reparaties die haar tante had uitgevoerd, brachten haar tot ontroering.

Ze besloot om de laatste gaatjes zelf te repareren.

Herinneringen vervlochten in een trui

De trui van haar oom was het startpunt, want Celia repareerde de opeenvolgende jaren verschillende kledingstukken … deze keer van onbekende mensen. Van kleine mottengaatjes tot grotere gaten in de trui van iemand die bleef haken aan een tak in het bos.

Ze gaat in gesprek met de mensen wiens kledingstukken ze repareert. Die gesprekken gaan eigenlijk zelden over het kledingstuk zelf maar eerder over de herinnering die eraan vastzit. Ze krijgt verhalen te horen over rouw en liefde en over herinneringen aan bepaalde personen die vervlochten zitten in specifieke kledingstukken. Ieder kledingstuk draagt een stukje geschiedenis met zich mee en darning is volgens haar een manier om deze geschiedenis te bewaren.

Het herstellen zelf is een trage handeling en moet zorgvuldig gebeuren. Celia gaat vaak aan de slag met contrasterende garen en ieder kledingstuk ziet er bij afloop helemaal anders uit. 

Naast het repareren van gaatjes in kledingstukken maakt Celia trouwens nog veel ander prachtig werk… neem zeker eens een kijkje op haar website en laat je inspireren.